Zapraszamy na spotkanie poświęcone postaci Kazimierza Kowalskiego

Kazimierz Kowalski urodził się 24 lutego 1902 r. w Balinie w powiecie tureckim. W 1920 r. walczył jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1922–1926 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, tam też związał się z Ruchem Narodowym działając w Młodzieży Wszechpolskiej. W 1933 r. został prezesem łódzkiego Zarządu Okręgu SN. Za jego sprawą podczas wyborów samorządowych w 1934 r. lista narodowa uzyskała niespotykaną wcześniej liczbę głosów, a sam Kowalski do 1938 r. zasiadał w Radzie Miejskiej Łodzi. 
W lutym 1935 r. wszedł do Komitetu Głównego SN, a w październiku 1937 r. został prezesem Zarządu Głównego SN. Kilkakrotnie był aresztowany za działalność polityczną przez sanacyjny reżim. Po rozpoczęciu się II wojny światowej przedostał się do Warszawy, gdzie wszedł do Narodowo-Ludowej Organizacji Wojskowej powstałej jako ośrodek konkurencyjny dla "oficjalnego" Stronnictwa Narodowego i jego organizacji wojskowej - późniejszej NOW.

W grudniu 1941 roku został aresztowany przez gestapo, został przewieziony do więzienia w Łodzi, gdzie był wielokrotnie torturowany w czasie śledztwa. 20 marca 1942 roku Kazimierz Kowalski został stracony w publicznej egzekucji 100 polskich zakładników w Zgierzu na Placu Stodół (obecnie Plac Stu Straconych). Pozostawił żonę oraz trzech synów.

W 72. rocznicę śmierci tego wybitnego narodowca chcemy przypomnieć jego postać - naszym gościem będzie autor biografii K. Kowalskiego:

Mariusz Marasek - historyk, socjolog i nauczyciel; polityk, działacz samorządowy i społeczny; współzałożyciel (1996 r.) i prorektor Wyższej Szkoły Ekonomiczno-Humanistycznej im. prof. Szczepana A. Pieniążka w Skierniewicach. 

Absolwent historii na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Łódzkiego (1988) i podyplomowych studiów doktoranckich Instytutu Studiów Politycznych PAN i Collegium Civitas w Warszawie (2003-2005). 

W latach osiemdziesiątych związany z ruchem narodowym i z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym; po 1989 r. aktywnie działał w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym, Ruchu Katolicko-Narodowym Akcja Polska i Ruchu Odbudowy Polski. 

Współzałożyciel i prezes stowarzyszenia Instytut Historyczny im. Romana Dmowskiego w Warszawie; członek założyciel Klubu Atlantyckiego/ Członek kierownictwa Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego i władz Fundacji ,,Veritas et Scientia''. 

Poseł na Sejm RP (1991-1992). Doradca ministra spraw wewnętrznych w rządzie premiera Jana Olszewskiego (1992). Przez dwie kadencje radny Rady Miasta Skierniewice.

Członek powołanej przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i Premiera RP Jarosława Kaczyńskiego Komisji Weryfikacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych (2006-2008).

Publikował m.in. w ukazującej się poza zasięgiem cenzury "Polsce Niepodległej", w "Gazecie Polskiej", "Glaukopisie" i w Słowniku Biograficznym Ziemianie polscy XX w. Nagroda Rady Naukowej przy Prezydencie Miasta Łodzi. 

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2007) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2010).